Vazgeçmek belki de en iyidir...

Hayatta hiç bir zaman karşınız da ki insanın hislerinden emin olamazsınız.Hatta sevildiğini sandığı için aşık olur bence.En azından bende öyle sevilmediğimi bildiğim zamanlar da en ufak bir şey hissedemezken seviliyor gibiysem ya seviyorsa diye düşünürken en acı telaşları o zaman hissediyorum.Sevildiğine inanıp hayal kırıklıklarına uğramakta en boktan kısmı zaten ikili ilişkilerin.

Başka hiç bir şey yüzünden değil yeterince sevilmediğimi düşünüyorum vazgeçme isteğim ondan.Çok kırgınım şiddete meyilim vallahi aşktan demişler ya kimse inanmıyor.Hem benim şiddetim sana ne olabilir ne kadar olabilir o da tartışılır zaten.Korkularım var ,bu cumadan sonra bizi birbirimize bağlıyacak birşeyi daha öldürücez. Canım yanıyor,acıyor kimse yeterince anlamıyor anlatmak istesem sana sen de yeteri kadar dinlemiyorsun ki zaten.Bu ilişkiden ne kadar yıprandım yaralarımın nasıl sarılması lazım ve o yaraları yine sadece sen sarabilirsin asla anlamıyorsun.Söylemek istediğim çok şey hesabını sormak akıl mantık erdiremediğim ve erdiremeyeceğim onlarca şey var,çoğu sorum havada kalıyor.Düşünüyorum düşünüyorum...Canım yanıyor düşünmemeye çalışıyorum ama insan bunu yapamıyor.

Verilen sözler bu güne kadar tutulmadıysa bundan sonra tutulabilir mi?Söz vermek göt vermeye benzemez derken bundan bahsediyorlar belkide tavuk götü tövbe tutmaz buraya bağlayacağız onuda bilmiyorum tam.Tek bildiğim senden hiç vazgeçmek istemiyorum ama senin ve benim için bunun en iyisi olduğunu düşünüyorum.Hayalim isteğim ne dersek beni öyle inandır öyle utandır ki sana bağlanmaktan korkmak,hayatımı maffetmekten korkmak yerine sensizlikten seni üzmekten korkar olayım.Vazgeçmek belki de en iyisidir diyor mantığım,şu ana kadar ne oldu bundan sonra ne olabilir ki diyor.Bir yanımda ki o benim sol yanım bu sefer belki diyor belki öyle bir adam olacak ki o hayranlık duyulası,dürüst,merhametli ve iyi sen utanacaksın belki diyor belki diyor kalbim o cidden doğru adam ve kötü şeyler bitti geride kaldı.O zaman sürekli kendimi kötü şeylere hazırlamak zorunda olmıyacağım belki kendime koruma mekanizmaları yapmadan sadece hissettiğimi yaşayacağım belki.Düşünüp durmadan sadece tadını çıkaracağım.Herşeye hazırlamak kendini çok yorucu güöçlü olamaya çalışmak yalnız başına savaşmak kendinle ve karşındakiyle.Dileklerim olmasını istediklerim ümitlerim bunlar ama ben biliyorum ki ne yaşanırsa yaşanacak hepsinde bir hayır olacak....