Aslında o kadar çok derdim var ki..

Ailevi,maddi ve manevi olarak o kadar çok derdim var ki düşünmeye başladığım an sorgulama ve ağlama krizlerine giriyorum.Ailevi olarak her şey iyi hoş gözükse de.Babamın sorumsuzlukları o kadar can sıkıcı ki,sorumsuzluğunun akabininde gelen maddi sıkıntılar.
Adam o kadar alışmış ki para yemeye yedirmeye,o kadar sorumsuz ki çocuklarına karşı.Evet parası olduğunda hiç bir eksiğimiz yok ama hiç mi insan yarınını çocuklarını düşünmez,annemi.Ki annem dünya da en aşık olunası ,en temiz kalpli,belki de dünyanın en iyi kadını kocasına karşı onun kadar verimkar olabilir miyim bilmiyorum ki çok verdim kendimden hep.Düşündükçe metresine yedirdiği paraları,aldığı yazlık kışlık evi delirecek gibi oluyorum.Evet çalışıyorum ,babamdan da biraz para alıyorum falan hiç kimseye yada birşeye ihtiyacım yok ama ya annem ya kardeşlerim.Olmuyor istedikleri,yapabilecekleri bu olmamalı.Dua etmekten,arayanlardan soranlardan annem sorumlu herşey üstüne olduğu için.Benim annemi kim düşünüyor.Konuşunca ben çok biliyor,konuşuyor oluyorum.Sanırım hayatımdaki hiç bir erkek istediğim hayal ettiğim gibi değil.Aslında sadece sahiplenmek düşünülmek benimsenmek benim istediğim.Erkeklere o kadar az ki güvenim ,o kadar hayali ki adam gibi adamla muhatap olmak.O kadar yalnızım ki çoğu zaman aslında hep gülmem,her anı dolu dolu yaşama çabalarım hep bundan.Ne kadar güçlü olduğumu göstermeye çalışsamda,ne kadar kendi başımın çaresine bakmaya hevesli olsamda sadece bazen destek olan biri istiyorum hayatımda bu dost değil bir erkek olsun istiyorum.Babam o kadar kaybetti ki o vasfı gözümde çok zor tekrar aynı şekilde onu saymam.

Sonuçta benden 3 yaş büyük sekreteriyle aşk yaşaması gözümüzün içine baka baka,benim ailemin rıskını o üç kuruşluk orospuya yedirmesi,anneme vurmaya kardeşime vurmaya çalışması hayatımızı sikmesi bunlara sebep.Karı da karı olsa demek babamın da ruhu varoş.Asla annemi hak eden bir adam olmadı zaten belki bundan sonra olur bir ümit...
 
Sadece güvende olduğumu hissetmek istediğim bir erkek hayal ediyorum,erkek düşkünü olduğumdan değil ama senelerdir o kadar uzağım ki birine tamamen güvenmeye,beni düşünmesine,benimle bir olmasına laftan değil gerçekten.Keşke dostlarım kadar beni düşünen,keşke annem kadar sahiplenen beni bir erkek çıksa karşıma ve bu yalnızlık,güven problemi ortadan kalksa.Keşke ben o 6 sene önceki kız olsam.